Włodzimierz Przerwa-Tetmajer - Zaloty

Około 1890 roku w krakowskim środowisku intelektualnym zrodziła się „moda” na folklor. Swoistą kolonią artystyczną stała się wówczas podkrakowska wieś Bronowice, w których osiadł Włodzimierz Tetmajer ożeniony z córką tamtejszego chłopa – Anną Mikołajczykówną. Nazywany „szczerym malarzem ludu” artysta koncentrował się przede wszystkim na tematyce folklorystycznej – obok krajobrazów z Bronowic interesowały go obrzędy religijne i codzienne życie chłopów. Ilustracją takiej codzienności są Zaloty, rozgrywające się w karczmie Singera w Bronowicach. Jest to jeden z pierwszych, obok Adwokata wiejskiego, obrazów Włodzimierza Tetmajera, zaprezentowany publicznie w Krakowie w 1897 roku. Charakteryzuje go zarówno realizm, ale również obecna we wczesnych pracach Tetmajera swoista materialność, którą artysta osiągnął poprzez specyficzną fakturę oraz posługiwanie się ciężkimi, oleistym farbami. Urszula Kozakowska-Zaucha