Juliusz Kossak - Konie

Wielbicieli jeździectwa może zainteresować szczególnie twórczość Juliusza Kossaka. Specjalizował się on w malarstwie batalistycznym i historycznym, jednak jego ulubionym tematem były konie. W 1844 Kossak, dzięki znajomości i protekcji Gwalberta Pawlikowskiego oraz Kazimierza i Juliusza Dzieduszyckich, wszedł w środowisko ziemiańskie. Zaczął swoją drogę artystyczną do sławy. Miał wielu mecenasów, a przebywając w ich dworach obserwował życie arystokracji, co dało mnóstwo okazji do malowania scen z polowań, koni i stadnin.

Mieszkańcy Krakowa z pewnością nieraz słyszeli już o Kossakówce. To nie tylko neogotycki dworek, ale przede wszystkim dom rodzinny Kossaków. Kossakówka zawsze tętniła życiem. Aż do II wojny światowej była domem otwartym dla inteligencji i sfer artystycznych Krakowa. Można tam było spotkać: Adama Asnyka, Henryka Sienkiewicza, Stanisława Witkiewicza, Józefa Chełmońskiego Juliana Fałata, Juliana Tuwima, Boya, Józefa Conrada czy Ignacego Paderewskiego i wielu jeszcze innych, znanych artystów malarzy, muzyków, pisarzy i aktorów.

Co w obrazach Juliusza Kossaka dostrzega znawcy koni? Prawdopodobnie rozpoznają nie tylko rasę zwierząt, ale i wiek, sposób poruszania się, ogólną anatomię, pewne rysy charakteru i płeć. Juliusz nie bez powodu nazywany jest jednym z najwybitniejszych portrecistów konnych. Swoją wiedzę zdobył na licznych wyjazdach, polowaniach, odwiedzając wszelkie rodzaje stajni, hodowle, a nawet… rzeźnie.